Hulp zoeken voor je kind

Waarom, waar en wat - hulp voor mij kind

Ik zoek hulp voor mijn kind is een veelvoorkomende openingszin bij een eerste kennismaking met de ouder(s) van een kind dat vastgelopen is. Vaak hebben de ouder(s) al van alles geprobeerd maar is het kind onwillig of werkt het zorgsysteem niet erg mee. Lange wachttijden, veel wisselingen van ondersteuners of het niet kunnen of willen werken zonder gestelde diagnose. Welke opties heb je als ouder wanneer je merkt dat hulp voor je kind nodig is of je kind zelf om hulp vraagt?

In dit artikel gaan we dieper in op drie kernvragen.

1.     Waarom hulp zoeken voor je kind?

2.    Waar kun je naar toe voor hulp voor je kind?

3.    Wat zijn de juiste stappen voor hulp voor mijn kind?

Waarom hulp zoeken voor je kind?

Pubers en adolescenten beleven een stormachtige fase van hun leven. Veranderingen van lichaam en hersenen, loskomen van de ouders, presteren op school, erbij willen horen, seksualiteit en op zoek naar de eigen identiteit. Een wereld vol verleidingen en sociale druk om te presteren. Je wilt je kind helpen maar ook ruimte geven zich te ontwikkelen en te leren van fouten en de minder leuke kanten van het leven. In sommige gevallen gaat het mis maar gelukkig in veel gevallen ook niet.

Er zijn tal van redenen te noemen waarvoor je als ouder hulp wilt inschakelen als je merkt dat het niet goed gaat met je kind. Maar vergeet ook niet dat een kind in deze leeftijdsgroep ‘struggles’ mag en zelfs hoort te hebben. Het hoort bij het leven en het opgroeien, niet altijd goed in je vel zitten en niet zitten te wachten op open communicatie of een hechte band met de ouders. Allemaal onderdelen van het opgroeien en het op eigen benen willen staan.

Wanneer is er dan wel aanleiding om aan de bel te trekken en hulp te zoeken?

• Als je kind zelf om hulp vraagt en je als ouder(s) niet in staat bent je kind zelf te helpen. Als je kind het zelf vraagt, luister dan altijd goed, wuif het niet weg en kom niet aan met goed bedoelde adviezen als het gaat wel over, het is niet zo erg of het komt allemaal wel goed. Je kind vraagt om hulp met een reden en loopt daar mogelijk al maanden mee rond. Het kan zijn dat hij of zij niet helemaal open is over het echte probleem of dat iets wat voor jou een relatief klein probleem lijkt voor jouw kind iets heel groots geworden is. Neem je kind vooral heel serieus, luister zonder een oordeel te geven en bespreek samen welke mogelijkheden er voor hulp is.
• Als er sprake is van langdurig, intense of frequent aanhoudende mentale- of gedragsproblemen. Denk bij mentale problemen aan signalen van depressie, angsten, isolement of bij gedragsproblemen aan agressie, wegblijven van school (of werk), niet of nauwelijks thuiskomen, verslavingen, een grote mate van passiviteit etc. Er zijn geen richtlijnen voor wat langdurig, intens of frequent is. Als ouder zal je zelf met je kind de inschatting moeten maken waar je advies wilt inwinnen. Bij de huisarts, op school, overheidsinstantie of een professional. 
• Als je je grote zorgen maakt om je kind en je zoon of dochter zelf niet bereidt is hulp te vragen. Ga wel goed bij jezelf na hoe groot het probleem is, hoe lang het al speelt en wat de impact is op het gezin en/of jouw zoon of dochter. Je kunt altijd eerst professioneel advies inwinnen en bespreken of hulp nodig is.

Waar kun je naar toe voor hulp voor je kind?

In Nederland zijn gelukkig tal van mogelijkheden om (gratis) advies in te winnen. Hulp instanties, gezondheids- of overheidsinstanties zoals GGZ, Jeugdzorg, gemeentelijke loketten zoals sociaal plein, buurtcentra etc. Ook internet is een rijke bron van informatie, let wel goed op de betrouwbaarheid van de informatie, want zoals bekend is er ook een hoop onzin op internet te vinden.   

Een zoektocht op internet naar hulp is dan ook echt een zoektocht. Er is sprake van een groot aantal organisaties en overkoepelende organisaties die het zoeken naar de juiste ingang eerder moeilijk dan makkelijk maken.

Advies om altijd te starten bij de huisarts of de school. De huisarts en een school kennen de wegen en hebben de juiste contacten om hulp te bieden. Vaak heeft een huisarts of school directe lijnen met hulpverleners of zelf iemand aan de praktijk of school verbonden.

Hulp zoeken voor je kind kun je starten bij een aantal organisaties en hulporganisaties.

Gewoon bellen, uitleggen wat er aan de hand is en dan hopelijk verwezen worden naar de juiste hulp.

Hulpinstanties overheid

• Jeugd en gezin | GGD (ggdgv.nl) – Gooi- en vechtstreek - (035) 692 62 22
• Ouders | Nederlands Jeugdinstituut (nji.nl) (geen hulp bij vraagstukken wel een site met veel informatie over hulpbronnen).
• Hulp voor uw kind | Hilversum Mediastad – Sociaal Plein biedt hulp vanuit de gemeente en zij zetten professionals in om je kind te helpen. 14 035 of sociaalplein@hilversum.nl
• Waar vind ik hulp voor mijn kind van 4-18 jaar? | Rijksoverheid.nl – algemene site van de overheid.
• Juiste Loket: informatie over de zorgwetten | Regelhulp - Ministerie van VWS – een telefoonnummer om te vragen waar je met je vraag naar toe moet. - 030-7897878

Hulplijnen voor de ouders

• Een luisterend oor | De Oudertelefoon | Nederland - 085 130 46 58
• Opvoedingsproblemen (mindkorrelatie.nl) - 0900-1450 of chat

Hulplijnen voor jongeren

• Jongeren Hulp Online | Goede hulp binnen handbereik – overzicht van allerlei hulplijnen
• Oefenen Overzicht - Mentaal Vitaal – website van het Trimbos Instituut voor mentale gezondheid
• Alles Oké? Supportlijn – alles is bespreekbaar (allesoke.nl) – De kindertelefoon voor jongeren van 18 tot 25 jaar. 0800-0450 of chat

De voor- en nadelen

Hulp voor je kind vanuit de officiële instanties

Hoewel er dus voldoende ingangen zijn om te beginnen voor hulp aan je kind hebben deze reguliere en gratis hulpdiensten ook nadelen. Het is bekend dat er bij Jeugdzorg en GGZ veel wachtlijsten zijn. Als je via je huisarts in contact komt met de officiële jeugd instanties of organisaties waarbij de zorg wordt betaald door de gemeente kunnen de wachttijden lang zijn.

Daarnaast kan het zijn dat je kind geen diagnose heeft of dat zijn of haar probleem niet groot is om in aanmerking te komen voor vergoede hulp. Je staat dan met lege handen, moet wachten op onderzoek en diagnose of komt simpelweg niet (op korte termijn) in aanmerking voor hulp.

Tot slot moet je je afvragen of je wilt dat er een dossier van je kind wordt aangelegd bij de overheid over zijn of haar gedrag of mentale gezondheid.  

Hulp voor je kind vanuit de hulplijnen

Hulplijnen zijn een goede en laagdrempelige manier om te starten als je hulp zoekt voor je kind. Ook voor je kind is een hulplijn laagdrempelig, je kunt bellen maar vaak ook chatten wat het makkelijker maakt voor je kind en jezelf.

Hulplijnen bieden een luisterend oor, kunnen je helpen de juiste vervolgstappen te zetten en te verwijzen naar de juiste instanties. Hulplijnen kunnen niet het probleem van jouw kind oplossen omdat het contact met een hulplijn meestal eenmalig en relatief kort is. Vanuit deze organisatie worden geen vervolghulptrajecten aangeboden. Als je kind echt langdurige, frequente en intense (mentale) problemen ervaart is er meer nodig dan een hulplijn.

Betaalde professionele hulp voor je kind

Je kunt ook kiezen om bij een commerciële dienstverlener aan te kloppen. Bijvoorbeeld een therapeut, Psycholoog of coach. Soms wordt deze ondersteuning (deels) vanuit de zorgverzekering betaald. Dat is afhankelijk van je (aanvullende) verzekering en de certificering van de therapeut of psycholoog. In veel gevallen wordt het helaas niet vergoedt als het ontbreekt aan een formele diagnose of wanneer de ondersteuning niet vanuit verwijzing vanuit de arts of instanties is gedaan. En dan loop je weer het risico op wachtlijsten.

Vraag in ieder geval bij je verzekering na wat er mogelijk is en check daarna bij de gekozen partij of zij verzekerde therapie en hulp aanbieden.

In alle andere gevallen betaal je als ouder(s) voor hulp aan je kind. Dit kan dus een coach, therapeut of psycholoog zijn. De prijzen verschillen sterk, tussen de 65 en 150 euro per sessie (meestal een uur).

Als het kan ga dan niet alleen voor prijs maar vooral voor passende hulp en een goed gevoel. Spreek met 2 of 3 partijen en maak dan je keus. Vraag naar de ervaring die zij hebben met de hulp die je zoekt voor je kind en vraag naar hun werkwijze. Je kunt ook kijken of de partij een kwaliteitskeurmerk heeft en is aangesloten bij een belangorganisatie zoals het NOBCO.

Vergeet ook niet dat coach, therapeut en psycholoog geen beschermd beroep is. Iedereen mag zichzelf zo noemen. Check dus altijd de achtergrond, opleidingen en certificering van personen die zich aanbieden als coach, therapeut of psycholoog.

Waarom kan professionele betaalde hulp een goed idee zijn?

1. Het kan vaak snel, de wachtlijsten zijn minder en er is veel en gerichte aanbod.
2. Je kunt hier ook terecht zonder dat je kind een formeel traject in gaat bij de GGZ of arts waarbij onderzoek gedaan wordt, een formele diagnose gesteld wordt en daarna pas hulp geboden kan worden.
3. Je hulp zoekt voor onderwerpen waar meestal geen betaalde hulp voor gekregen kan worden:

a.     Ondersteuning bij studie en carrière keuze

b.     Vragen als wie ben ik en wat wil ik? Ofwel jongeren die op zoek zijn naar hun eigen identiteit en daarin vastlopen.

c.     Ondersteuning bij (studie)planning en motivatie problemen.

d.     Mentale problemen zoals eenzaamheid, somberheid, (faal)angst, (telefoon) verslaving etc. in een vroeger stadium of lichtere vorm.

e.     Je kind wil een zetje in de juiste richting krijgen, een bepaald patroon doorbreken en vraagt daarbij om hulp.

Wat zijn de juiste stappen voor hulp voor mijn kind?

Belangrijkste is dat je hulp gaat zoeken zodra je kind aangeeft dat hij of zij er alleen niet meer uit komt en je als ouder het gevoel hebt machteloos te zijn en je kind onvoldoende zelf kunt helpen.

Mocht je kind niet willen dan is het lastig als ouder iets te doen, zeker als je kind 16 jaar of ouder is. Je zoon of dochter bepaalt dan helemaal zelf of hij of zij bereidt is hulp te aanvaarden (even los van een gedwongen opname wat in zeer uitzonderlijke en extreme gevallen gedaan kan worden).

Mocht je kind wel openstaan voor hulp wat is dan de beste stap?

1. Zelf actie laten ondernemen door je kind, de eigen motivatie en zelf de eerste stappen nemen is belangrijk (met jouw hulp natuurlijk)
2. Laat je kind zelf contact zoeken om hulp te vragen of doe het samen. Je kind kan zelf het beste uitleggen waar hij of zij hulp voor zoekt en wat de zorgen of problemen zijn. Geef je kind de tijd en ruimte om het zelf te vertellen en ga niet voor je kind invullen of een oordeel geven.
3. Betrek je kind dus in alle gevallen met de huisarts, op school of bij de hulpverleners. 
4. Huisarts of school. In alle gevallen van mentale problemen is het goed om in eerste instantie naar de huisarts te gaan met je kind. Als het een meer school gerelateerd probleem is dan is school normaal gesproken een goed startpunt.
5. Advies of hulplijn
6. Win informatie in bij de daarvoor bestemde hulp- en advieslijnen. Leg het probleem voor en vraag advies om je kind te helpen.
7. Start een (betaald) hulptraject

Maak op basis van het advies van je huisarts of school en een eventueel benaderde hulplijn een keuze voor de hulp die je gaat zoeken. Kom je in aanmerking voor vergoede zorg neem dan contact op met de organisatie of instantie die je daarvoor nodig hebt. Bespreek wat de mogelijkheden zijn, hoe het traject eruit ziet en vraag naar de verwachte doorlooptijd en wachttijden.

Mocht je kind niet in aanmerking komen voor vergoede hulp of is vergoede hulp geen goede optie ga dan op zoek naar een psycholoog, therapeut of coach bij je in de buurt. De meeste coaches en therapeuten bieden een gratis intake gesprek. Bekijk de website goed en check of de partij geschikt is om te helpen en voldoende accreditaties of certificeringen heeft. Laat je zoon of dochter een intake gesprek doen en vraag in het gesprek goed door naar de ervaring, prijs en aanpak. Maak op basis van de intake gesprekken een keuze.

Mocht je zoon of dochter niet open staan voor hulp dan kun je niet zoveel beginnen. Uiteraard kun je zelf bellen met hulplijnen of naar school of de huisarts gaan voor advies. Blijf in ieder geval met je kind in gesprek, ga het niet forceren maar wijs je kind op de mogelijkheden. Laat hem of haar weten dat er veel jongeren zijn die hulp nodig hebben en dat er hulp mogelijk is.

Schaam je vooral niet om hulp te zoeken voor je kind. Hulp zoeken is oké!

Hulp zoeken is oké!

Hoe het werkt

Over mij

Tarief

Contact